Poesia in lingua occitana di Mario Fantino (grafia Escolo dóou Po)
Roaschia – Valle Gesso
Dove cantava il gallo
C’era un tetto, due tetti, cinque tetti...
C’erano cinque camini, neri nel tempo...
C’erano uomini, donne e bambini...
C’era un cortile con cataste di legna di pino al sole...
C’era latte bianco e polenta scura...
C’era del pane di segale, castagne e lenticchie....
C’era acqua fresca di sorgenti orgogliose...
C’erano allegrie e pene...
ma cinque famiglie prosperose...
C’era... c’era... ora non c’è più...
Là, dove cantava il gallo!
Ounda chantava lou gal
Iera ën cruvèrt, dui cruvèrt, sinc cruvèrt...
I era sìnc fournei, nèi ënt ar temp...
I era d'œmmi e ët fëmnës e d'ëpchœt...
I era 'na court coun ës tësës ët lënnha ët pin ar soulèi...
I era ët lèt bianc e ët poulensa 'scura...
I era ët pan d' sel, dastanhës e lentìës...
I era d'èiga frësca ët sourgent ourgouliouzës...
I era ët countentëssës e ët pènës...
ma sinc famìës prousperouzës...
I era ... i era ...ura i ës pu...
Alè, ounda chantava lou gal!